Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας
Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του Διονυσίου Σολωμού, καθιερώθηκε από το 2017 ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Ο εορτασμός της επιδιώκει να προβάλλει τον θεμελιώδη ρόλο που έπαιξε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, όπως αυτός τεκμηριώνεται από την ιστορικότητα και τη διαχρονικότητά της. Πρόκειται για μια γλώσσα που γράφεται με την ίδια γραφή και το ίδιο αλφάβητο επί 28 αιώνες, με την ίδια ορθογραφία επί 24 αιώνες και μιλιέται αδιάλειπτα εδώ και 40 σχεδόν αιώνες.
«Σημειώσεις για μια ομιλία σε παιδιά» (Δοκιμές Α, 177-8) Γεώργιος Σεφέρης , 1941
«Η ελληνική γλώσσα, ο άνθρωπος, η θάλασσα… Για κοιτάξετε πόσο θαυμάσιο πράγμα είναι να λογαριάζει κανείς πως, από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα. Κι αυτό δε σταμάτησε ποτέ, είτε σκεφτούμε την Κλυταιμνήστρα που μιλά στον Αγαμέμνονα, είτε την Καινή Διαθήκη, είτε τους ύμνους τού Ρωμανού και τον Διγενή Ακρίτα, είτε το Κρητικό Θέατρο και τον Ερωτόκριτο, είτε το δημοτικό τραγούδι. Και όλοι αυτοί, οι μεγάλοι και οι μικροί, που σκέφτηκαν, μίλησαν, μέτρησαν ελληνικά, δεν πρέπει να νομίσετε πως είναι σαν ένας δρόμος, μια σειρά ιστορική, που χάνεται στη νύχτα των περασμένων και βρίσκεται έξω από σας. Πρέπει να σκεφτείτε πώς όλα αυτά βρίσκουνται μέσα σας, τώρα, βρίσκουνται μέσα σας όλα μαζί, πως είναι το μεδούλι των κοκάλων σας, και πως θα τα βρείτε αν σκάψετε αρκετά βαθιά τον εαυτό σας …
Γι αυτό πιστεύω, η σύγχρονή μας λογοτεχνία είναι απαραίτητη για να καταλάβουμε, όχι μόνο την αρχαία λογοτεχνία, αλλά και όλη την ελληνική παράδοση. …»
Απόσπασμα από την ομιλία του Οδυσσέα Ελύτη προς τους ομογενείς της Σουηδίας, μετά την βράβευσή του με Νόμπελ, τον Νοέμβριο του 1979.
«…Είπε ένας Γάλλος ποιητής, ο Ρεμπώ, πως η πράξη για τον ποιητή είναι ο λόγος του. Κι είχε δίκιο. Αυτό έκανε ο Σολωμός, που για να γράψει το αθάνατο ποίημα του “Έλεύθεροι Πολιορκημένοι”, έσωσε και παράδωσε στη φυλετική μας μνήμη το Μεσολόγγι και τους αγώνες του. Αυτό έκαναν ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Σεφέρης. Στα φτωχά μου μέτρα το ίδιο πάσχισα να κάνω κι εγώ. Πάσχισα να κλείσω μέσα στην ψυχή μου, την ψυχή όλου του ελληνικού λαού. Να δω πόσο μοιάζανε όλοι οι αγώνες του, από την αρχαία εποχή ίσαμε σήμερα, για το δίκιο και για τη λευτεριά. Κι αυτό θα κάνω όσα χρόνια μου δώσει ο Θεός να ζήσω. Αυτή είναι η πράξη μου. Και το γεγονός ότι έφτασαν να την αναγνωρίσουν οι ξένοι, είναι μια νίκη. Όχι δική μου νίκη. Δική σας. Γι’ αυτό σας ευχαριστώ. Κι αν μου το συγχωρείτε να σας δώσω μια γνώμη – ακούστε την: όσο καλά κι αν ζείτε σ’ αυτή τη φιλόξενη, την ευγενική χώρα, όσο κι αν νιώθετε καλά και στεριώνετε, και κάνετε οικογένεια – μην ξεχνάτε την πατρίδα μας, και προ παντός, τη γλώσσα μας. Πρέπει να ‘σαστε περήφανοι, να ‘μαστε όλοι περήφανοι, εμείς και τα παιδιά μας για τη γλώσσα μας.
Είμαστε οι μόνοι σ’ ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό “ουρανό” και τη θάλασσα “θάλασσα” όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι λίγο αυτό. Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια. …»
Θέλοντας να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας (9 Φεβρουαρίου), το σχολείο μας αποφάσισε να ετοιμάσει πλούσιο βιωματικό υλικό και να το επεξεργαστεί με τους μαθητές του ανά τμήμα.
Οι εκπαιδευτικοί αναφέρθηκαν στη διαχρονικότητα της Ελληνικής, στη σχέση της με τις γλώσσες του κόσμου, στη γλώσσα ως κυρίαρχο τρόπο οργάνωσης της σκέψης μας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.
Ειδικότερα, οι εκπαιδευτικοί των ξένων γλωσσών κα Νικολάκη Φωτεινή, κα Ανυφαντοπούλου Αγγελική και κα Κρεσταινίτη Μάρση ενημέρωσαν τους μαθητές τους για τη διαρκή συμβολή της Ελληνικής στην ανάπτυξη τού ευρωπαϊκού και διεθνούς πολιτισμού, για την αλληλεπίδραση της Ελληνικής με τα Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά αντίστοιχα. Εστίασαν ιδιαίτερα στην περίφημη ομιλία του οικονομολόγου Ξενοφώντα Ζολώτα από τη δεκαετία τού 1950, την οποία εκφώνησε ενώπιον τού ακροατηρίου τού Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στα Αγγλικά, και είχε μόνο λέξεις ελληνικής προέλευσης.
Τέλος από τη Διευθύντρια δόθηκαν ερωτηματολόγια σχετικά με τη διαχρονικότητα της ελληνικής γλώσσας, των οποίων τα αποτελέσματα θα χρησιμοποιηθούν στο μάθημα της Στατιστικής στα Μαθηματικά.
Νικηφόρος Βρεττάκος «Ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα»
Όταν κάποτε φύγω απὸ τούτο το φως
θα ελιχθώ προς τα πάνω όπως ένα
ρυακάκι που μουρμουρίζει.
Κι αν τυχὸν κάπου ανάμεσα
στους γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω αγγέλους, θα τους
μιλήσω ελληνικά, επειδὴ
δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλανε
μεταξὺ τους με μουσική.
